بیشتر مشکلات قند خونی که امروز می بینیم به یک علت است: مقاومت به انسولین. درجات مختلف این عدم تعادل هورمونی تاثیر مخربی بر سلامتمان می گذارد. بدن به قند خون نیاز دارد ( گلوکز ) تا وارد سلول ها کند و به صورت ATP انرژی بسازد. برای اینکه گلوکز وارد سلول ها شود و انرژی بسازد، به هورمون انسولین نیاز است. وقتی دچار مقاومت به انسولین هستید گیرنده های سلول ها به خاطر التهاب و سموم، کند و مسدود می شوند و شما می مانید و مقدار زیادی انسولین و قند خون. این اتفاق، تنها باعث نمی شود که احساس بدی پیدا کنید بلکه می تواند تبدیل به دیابت شود که یکی از دلایل اصلی حملات قلبی و سکته مغزی است.

 علائمی وجود دارد که نشان می دهند قند خونتان دچار مشکل است

چگونه متوجه شویم که مشکل قند خون داریم؟ اگر بیش از یک مورد از موارد زیر در موردتان صدق می کرد، توصیه می کنم حتما آزمایش قند خون بدهید.

1- زیاد هوس شیرینی، نان و کلوچه می کنید.

2- خوردن شیرینی، هوس خوردن غذاهای شیرین را در شما کم نمی کند.

3- اگر یک وعده غذایی نخورید یا دیر شود عصبی می شوید.

4- برای گذراندن روز به کافئین نیازمندید.

5- اگر یک وعده را از دست بدهید، احساس گیجی می کنید.

6- غذا خوردن باعث می شود احساس خستگی و نیاز به خوابیدن پیدا کنید.

7- کاهش وزن برایتان دشوار می شود.

8- غالبا احساس ضعف، لرزه و عصبی بودن می کنید.

9- تعداد دفعات ادرارتان بالا رفته است.

10- مضطرب هستید، به سادگی ناراحت یا نگران می شوید.

11- حافظه تان مانند آنچه قبلا بود نیست.

12- دیدتان تار شده است.

13- میان تنه تان با باسن برابر شده یا حتی بزرگ تر از آن است.

14- میل جنسی تان کاهش یافته است.

15- همیشه تشنه هستید.

راه های طبیعی برای بهبود تعادل قند خون

لازم نیست بنشینید و ببینید که این بالا و پایین رفتن های مکرر قند خون چه بلایی سرتان می آورد.

در ادامه نکاتی را به شما می آموزم تا سطح قند خونتان را متعادل کنید:

1- مقدار پایه خود را پیدا کنید.

آزمایشاتی که من روی مراجعینم انجام می دهم تا قند خون متعادلشان را ارزیابی کنم و ببینم که مقاومت به انسولین دارند یا خیر، شامل این موارد است:

انسولین سرم: میزان بهینه: < 3 ulU/mL

پپتید C: میزان بهینه: 0.8 تا 3.1 ng/mL

قند خون ناشتا: میزان بهینه: 75 تا 90 mg/dL

A1C هموگلوبین: میزان بهینه: < 5.3 درصد

تری گلیسیرید: میزان بهینه: < 100 mg/dL

HDL: میزان بهینه: 59 تا 100 mg/dL

2- مقداری اسید آلفا لیپوئیک استفاده کنید.

در چندین تحقیق، اسید آلفا لیپوئیک در متعادل کردن قند خون و همچنین بهبود مقاومت به انسولین کمک کرده است. این آنتی اکسیدان همچنین ایمنی را تقویت می کند، انرژی در سلول ها را بهبود می دهد، سلول های مغز را در برابر اکسایتوتوکسیسیتی محافظت می کند و فلزات سمی اضافی را حذف می کند. مقدار دوز توصیه شده برای کنترل قند خون، 200 میلی گرم، سه مرتبه در روز است.

3- منیزیم

در تحقیقاتی که اخیرا منتشر شده محققان 5.000 نفر را حدود 15 سال مورد بررسی قرار دادند. افرادی که مقدار بیشتری منیزیم دریافت می کردند، کمتر در خطر سندروم متابولیک بودند. در یک تحقیق دیگر، محققان بیش از 1.000 نفر را به مدت 5 سال مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند مصرف بالای منیزیم می تواند حساسیت به انسولین را بهبود دهد. دیگر تحقیقات نشان داده که منیزیم، تری گلیسیرید و فشار خون بالا را بهبود می دهد، دو نشانه دیگر از سندروم متابولیک و دیابت.

4- کرومیوم خود را تقویت کنید.

وقتی سطح کرومیوم پایین است، سطح HDL سقوط می کند، مقاومت به انسولین افزایش می یابد و تری گلیسیرید بالا می رود. مکمل کرومیوم نشان داده که می تواند عملکرد گیرنده ها را تقویت کند. بهترین غذاهایی که منبع کرومیوم به حساب می آیند عبارتند از پیاز، گوجه فرنگی و سیب زمینی.

5- Nrf-2 خود را افزایش دهید.

پروتئین Nrf-2 در تنظیم القاء ژن آنتی اکسیدان نقش ایفا می کند. Nrf-2 همچنین ژن هایی را فعال می کند که مسئول مسیر آنتی اکسیدان و سم زدایی هستند. وقتی Nrf-2 فعال است، التهاب آرام می شود و وقتی سطح آن پایین می آید وضعیت التهاب رو به بدتر شدن می رود. بسیاری از آنتی اکسیدان های خوراکی که مشخص شده می توانند Nrf-2 را فعال کنند عبارتند از:

EGCG از چای سبز

کورستین از سیب

کورکومین از زردچوبه

رسوراترول از انگور

رزمارینیک اسید از رزماری

L-سولفورافان از بروکلی

Thiosulfonateallicin از سیر

6- از ویتامین E کمک بگیرید.

ویتامین E نشان داده که می تواند از حساسیت به انسولین حمایت کند. میزان مصرف استاندارد در طول یک روز 600 تا 900 میلی گرم است.

7- ادویه مصرف کنید.

بیوفلاونوئید یافت شده در دارچین می تواند فعالیت های علامت دهی انسولین در سلول های چربی را تغییر دهد. از این رو پتانسیل بالایی در کمک به درمان دیابت دارد. این ادویه همچنین نشان داده می تواند قند خون و تری گلیسیرید را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به شکل قابل توجهی کاهش دهد.

8- روده خود را درمان کنید.

سلامت روده و تعادل قند خون به شکل جدایی ناپذیری با هم در ارتباط هستند. بیماری های متابولیک می توانند کارهای زیادی با دستگاه گوارشتان بکنند و ضعف سلامت روده می تواند قند خونتان را بهم بریزد. در یک تحقیق مشخص شد پیوند میکروبیوم موش های دیابتی به موش های غیر دیابتی، آنها را نیز به این بیماری مبتلا می کند! بنابراین باید بیش از گذشته به سلامت روده خود اهمیت دهید.

9- کمی ویتامین نور آفتاب دریافت کنید.

در یک تحقیق، استفاده از مکمل ویتامین D به مدت 12 هفته چربی بدن را تا 7 درصد کاهش داد. سطح پایین این ویتامین همچنین با سندروم متابولیک در ارتباط است. مقدار بهینه که باید هدف قرار دهید 60 تا 80 ng/mL است.

10- مصرف چربی های سالم خود را افزایش دهید.

یک تحقیق نشان داد قند خون بالا در افراد غیردیابتی عملکرد قسمت هایی از مغز را که به واسطه بیماری آلزایمر تحت تاثیر قرار می گیرند کاهش می دهد. به همین دلیل است که در ادبیات پزشکی، به آلزایمر دیابت نوع 3 می گویند. از سوی دیگر رژیم کتوژنیک – برنامه ای که چربی ها به جای قندها منبع اصلی تامین انرژی تان هستند – نشان داده که می تواند کارهای فوق العاده ای برای سلامت مغزتان انجام دهد.

چربی های سالم، نوع پایداری از انرژی را برای بدن فراهم می کنند و این کاملا بر خلاف قند است که بیشتر افراد درگیر آن هستند. به هر حال بیولوژی بهتر از هر کسی می داند، کودکان زمانی که به دنیا می آیند برای رشد مغزی و دریافت انرژی بر چربی متکی هستند که آن را از شیر مادر دریافت می کنند. برای اینکه مغزمان بتواند درست کار کند انرژی زیادی لازم است و از نگاه بیولوژیک، پایدارترین نوع انرژی برای سلامت بهینه مغز چربی های سالم هستند.

11- حمایت از متیلاسیون

متیلاسیون برای متعادل نگه داشتن قند خون سالم نیاز است. ویتامین های B فعال – مانند B9 L-Methylfolate و B6 Pyridoxyl-5-Phosphate راه هایی عالی برای حمایت از مسیر متیلاسیون هستند.

غذاهایی که باید روی آنها تمرکز کنید عبارتند از اسفناج، بامیه و برگه شلغم و گوشت هایی مانند جگر مرغ یا جگر گاوی که با علف تغذیه شده، بالاترین مقدار ویتامین B زیستی را دارند.

12- PPAR ها را فعال کنید.

PPAR ها دیگر چه چیزی هستند؟ تحقیقات نشان داده گیرنده های تکثیر فعال پراکسی زوم ( PPAR ) می توانند به بهبود مشکلات التهابی تصلب شرایین، آسم، کولیت، MS و دیگر بیماری های خودایمنی کمک کند. چند مورد از فعال کننده های PPAR که می توانید وارد زندگی خود کنید: ماهی وحشی، چای سبز، گون و زنجبیل.

13- امگا دریافت کنید.

قابلیت اسید چربی های امگا 3 این است که می توانند خطر سکته مغزی و حملات قلبی را کاهش دهند و این را اکثرا می دانیم. اما آنها قابلیت دیگری نیز دارند که ویژه دیابتی ها است: چربی های امگا 3 ( در قالب روغن ماهی )، لیپوپروتئین با چگالی خیلی کم که به صورت بالقوه خطرناک هستند را به لیپوپروتئین کمتر خطرناک تغییر می دهد که با دیابت در ارتباط هستند.

14- با آداپتوژن به خود کمک کنید.

آداپتوژن ها در متعادل کردن هورمون ها و التهاب فوق العاده هستند. یک تحقیق نشان داد آداپتوژن ها می توانند تا حدود زیادی تحمل گلوکز و سطح قند خون طبیعی را بعد از تنها 10 روز افزایش دهند.